Gili

De eerste malaria pillen zijn genomen, de backpacks zijn weer ingepakt en het hotel op is Gili geboekt. Tenminste, dat dachten we. We werden vroeg opgepikt uit Lovina om naar Amed te gaan. Vanuit hier zou onze boot naar Gili Trawangan vertrekken. De boot was aardig vol, dus Marijn en ik besloten op het dak te gaan zitten. Zo zouden we lekker van het uitzicht, het weer en de rust kunnen genieten. Er was wel een mogelijkheid dat we nat zouden worden, liet de stuurman ons weten. Dat vonden we geen probleem, we lieten onze tas beneden en zijn boven op het dek gaan zitten. De boot ging aardig op en neer op de golven. Maar de zon scheen, het uitzicht was mooi, wij genoten! Naarmate we verder op zee kwamen werden de golven hoger, de klappen harder en kwam er meer water het dek op. We besloten tegen de rand aan te gaan liggen om zo het water te ontzien. De golven werden nog hoger en nog harder, we begonnen het minder leuk te vinden. We probeerden houvast te vinden aan de rand en ons zoveel mogelijk tegen het dek aan te drukken. De stuurman wist waarschijnlijk niet dat het zo heftig was boven op het dek, eigenlijk gevaarlijk gewoon! Gelukkig kwam er een man het dak op, we hebben hem gevraagd de boot stil te leggen zodat wij naar beneden konden. Dat was een stuk aangenamer.

Eenmaal aangekomen op Gili Trawangan gingen we opzoek naar ons hotel. We hebben verschillende paardentaxi’s gevraagd, niemand die het kende. Uiteindelijk hebben we naar het hotel gebeld. De eigenaar bleek nog op Lombok te zitten en zou met een uur op Trawangan zijn. Of wij bij de haven wilden wachten. Twee hele uren verstreken, niemand die ons kwam halen. We besloten zelf naar het hotel op zoek te gaan. Na wat mensen gevraagd te hebben, hebben we het gelukkig gevonden. Alleen, geen eigenaar te bekennen. Een andere gast kwam uit zijn huisje om te vragen wat we kwamen doen. Hij wist ons te vertellen dat de eigenaar teveel boekingen had voor het aantal kamers en dat hij daarom naar Lombok was ‘gevlucht’. Ook was de service slecht, de kamer vies, gewoon slecht. We zijn naar een andere slaapplek gaan zoeken. We waren helaas niet de enige. Maar we hebben wat gevonden! We hebben besloten maar 1 nachtje te blijven en snel naar Gili Air te vertrekken. We vinden de sfeer hier niet echt geweldig..

Gelukkig hebben we de afgelopen dagen ook hele leuke dingen meegemaakt. In onze laatste dagen op Java hebben we de Borobudur en de Bromo bezocht. Voor de Borobudur werden we vroeg opgehaald. Boven op een berg hebben we de zonsopgang bekeken en ontbeten. Ons uitzicht keek uit over een dal waarin de Borobudur lag, daarachter de Gunung Merapi en de Gunung Merbabu . De zon kwam op achter deze bergen, prachtig! Na de zonsopgang zijn we naar de Borobudur gereden. Een boeddhistische tempel met 9 verdiepingen. De onderste 6 zijn vierkant, de bovenste drie rond. Op de bovenste etages bevinden zich 72 kleine stoepa’s gebouwd rondom één grote, centrale stoepa. In deze stoepa’s bevinden zich allemaal Buddha’s. Bij slechts een van de stoepa’s bestaat het geloof dat als je de Buddha vanbinnen kunt aanraken het geluk brengt. Helaas was dit nu verboden vanwege het behoud van de tempel. Het was fantastisch mooi en bijzonder! Een aanrader om te zien.

Een paar dagen later zijn we naar de Mount Bromo gegaan. We zijn eerst met een jeep de berg opgereden. Vanaf hier zouden we de zonsopgang met uitzicht op de Bromo hebben. We waren echter niet de enige toeristen. Het hele uitkijkpunt was bezaaid met mobieltjes, fotocamera’s en vermoeide, zeurende mensen. Desalnietemin was de zonsopgang erg mooi. Langzaam kwam ook de Bromo tevoorschijn. De voet van berg was nog gehuld in mist, de top werd beschenen door een prachtige zonnestraal. Super! Nadat de zon op was, de nodige foto’s en selfies waren gemaakt zijn we naar de Bromo zelf gereden. Deze mochten we beklimmen. Uit de Bromo kwam allemaal damp, het uitzicht was fantastisch! We hebben een heerlijk stuk gewandeld, genoten van het uitzicht en toen terug gegaan naar het hotel om in de bus naar Bali te stappen.

We hebben 3 nachten doorgebracht in Lovina, een super leuk plaatsje in het noorden van Bali. De eerste dag hebben we gesnorkeld. Samen met een hele leuke groep zijn we naar een eiland gevaren. Een tropisch eiland met witte stranden, een blauwe zee en palmbomen. Paradijs dus. Vanaf de boot zijn we de helder blauwe zee ingesprongen. Het zicht onder water was fantastisch. Overal mooi koraal, kleurrijke vissen en vooral heel veel rust. De onderwater wereld is zo iets bijzonders. Het enige wat je hoort is het geluid van je eigen ademhaling en het stromen van het water. Echt een plek om te genieten. We hebben een echte nemo gespot, zeesterren vastgehouden, een octopus gezien en vooral genoten van alles wat we nog nooit eerder op deze manier hadden bekeken. Na een uurtje zijn we gaan lunchen op het strand, hebben nog een duik gemaakt en zijn toen terug gereden naar Lovina. Hier hebben we met de hele groep lekker gegeten en gefeest. Een geslaagde avond na een hele geslaagde dag!

Onze laatste dag in Lovina begon met het spotten van de dolfijnen. We hadden helaas niet zo’n leuke boot, de stuurman was wat lui. We hebben de dolfijnen van ver gezien. Aangezien onze boot er nooit echt naar toe ging is het bij die afstand gebleven. Het hele fenomeen rondom de dolfijnen is wel hilarisch. Honderden bootjes met toeristen die ’s ochtends om 6 uur het water op gaan om dolfijnen te kijken. Zodra er een groep dolfijnen wordt gespot duiken al deze honderd bootjes (behalve die van ons) op de groep dolfijnen om zo de toeristen in hun boot het meest tevreden te houden. Je moet het een keer mee gemaakt hebben zeggen we dan maar.

We hebben de rest van de dag doorgebracht aan het strand en zwemmen. Boekjes lezen, slapen, zonnen, genieten. Echt vakantie vieren! En nu zitten we op Gili. Nog meer zon, nog meer strand, nog meer relaxen. De tijd vliegt, nog 11 dagen dan vliegen we terug naar huis. Gelukkig hebben we nog mooie dingen in het vooruitzicht.

Bye!